Portal Literacki allarte.pl

Stokrotne dzięki za ten list Twój
choć ja dziękuję jeszcze mało
piszesz mi szyfrem co u Ciebie
ja odpisuję co się stało

niejedna cegła jest gdzie indziej
kończyny już nie tworzą ciała
jest ciemno zimno i na ogół
a dziura w ziemi też za mała

jest brzydko mokro infantylnie
spocone dłonie noszą bomby
trzy dni do chłodni nas wpychano
dmuchają w werble biją w trąby

schowano nam obrazki nieba
zamknęli wszystkie drzwi i bramy
i mówią do nas - jest jak trzeba
przecież jesteśmy tutaj sami

u Ciebie żar leje się z nieba
i siano suszy złoty skier
u mnie niedobór i potrzeba
w przeciągu purpurowych mgieł

tutaj bóg jest jak szum oddechów
błądzących tłumnie w wentylacji
tego się dzisiaj nie zrozumie
i na czternastej marmur-stacji

tutaj Bóg tylko sumą westchnień
gorących ogni zimnych stali
w drutami wytyczaną przestrzeń
gdy gdzieś w oddali dom się wali