Portal Literacki allarte.pl

miała niemożliwe do wymówienia imię
na suchym piasku rysowała domki
jeden obok drugiego
w odległości wymierzonej obcą dłonią
zamieszkiwało niespełnienie

on pisał w powietrzu marzenia
kiedy litery alfabetu stanowiły ciąg niekończących się myśli
a słowa przekrzykiwały milczenie

za domem rosło drzewo nie wiedział
że historia lubi się powtarzać

kilka lat później spotkają się na tej samej ławce
i znowu z niedowierzaniem zrobią pierwszy krok
ona opowie mu jak przedłużało się jej milczenie
a kryształek śmiechu rozbijał wątpliwość

może i on zdobędzie się na trochę odwagi
opowie jak to jest gdy człowiek nic nie czuje